سئول با تخریب یک بزرگراه قدیمی و بازآفرینی یک رودخانه، شهر و روح محلی را احیا کرد. پروژه Cheonggyecheon یک پیروزی بزرگ برای نوسازی شهریست که در آن با تخریب یک بزرگراه پر هزینه و احیا یک رودخانه و البته توسعه حمل و نقل عمومی توانست راهی برای بهبود کیفیت زندگی در قلب شهر بردارد. Cheonggyecheon یک بزرگراه فرسوده بود که روزانه بیش از 168هزار خودرو از آن عبور میکرد اما به جای سرمایه گذاری میلیون دلاری برای تعمیر این غول دردسرساز، مدیریت شهری تصمیم به تخریب آن گرفت.
شهردار وقت، لی میونگ باک که در نهایت رییس جمهور کره شد این پروژه را رهبری کرد. این موفقیت او در پیروزی سیاسی او نیز بسیار موثر بود.
در ابتدا اطراف رودخانه پر از کانکس و سرویس های بهداشتی بود که نهایتا رودخانه با بتن پوشانده شد و در دهه 1950 به یک جاده 6کیلومتری تبدیل شد. تا سال1971، چئونگی چئون دارای یک بزرگراه 6خطی به طول 5.6 کیلومتر بود تا ترافیک فزاینده وسایل نقلیه را در خود جای دهد. در سال 2000 براساس برآورد مهندسین عمران حدود 95 میلیون دلار برای تعمیر و نگهداری پل هزینه برآورد شده بود.
وضعیت نامناسب رودخانه موجب تخریب بیشتر فونداسیون پل شده بود. تخریبی که حاصل واکنش کربن، متان و سایر گازهای تجمع یافته فاضلاب در رودخانه بود.
افزایش آلودگی هوا و صوتی
عبور روزانه بیش از 168000 خودرو از این پل در دو سطح موجب افزایش آلودگی و درنهایت بیماری برای جوامع اطراف شده بود که براساس آمار بیش از دو برابر جوامع دیگر دچار بیماری های تنفسی میشوند. علاوه بر این میزان آلودگی صوتی آن بیشتر از استاندارد مناطق تجاری بود.
جامعه در حال سقوط و خارج شدن از دور
وضعیت نامساعد شهر از ازدحام ترافیک و خطرات ایمنی و سلامتی موجب شد تا توسعه پیرامونی CBD به زودی متوقف شود، جمعیت و اشتغال کاهش یافت و بعضی از شرکت ها به Gangnam منتقل شدند و به دنبال این Cheonggyecheon از دور رقابت خارج شد. این پل اگرچه بخش های شمالی و جنوبی شهر را بهم متصل کرده بود اما به خاطر تقسیم محلات مایه نفرت مردم شده بود.
مسائل فنی ، ساخت و ساز و نگرانی های پروژه
تعداد زیادی از مردم این پروژه را پذیرفتند. مردم محلی و برخی از کارشناسان حمل و نقل فکر میکردند که پروژه میتواند تراکم ترافیک و بی نظمی را بیشتر کند. کسب و کارها نیز به دلیل حذف دسترسی و ترافیک برای مصرف کنندگان با این پروژه مخالفت کردند. بعضی هم نگران سرو صدا عملیات عمرانی بودند. مشکل کنترل آب هم از مواردی بود که نیاز به یک برنامه درست داشت.
راه حل ها
بزرگراه را بردارید و رودخانه را احیا کنید
تمام مشکلات و آسیب های موجود، مدیریت شهری را به این نتیجه رساند تا در یک پارادیم شیفت اعلام کنند سئول شهری برای مردم و نه برای خودروها. با این چشم انداز برای پروژهای مشابه Cheonggyecheon دیگر هزینه تعمیر و نگهداری بسیار کاهش یافت.
ساخت مسیر سبز موجب ایجاد تنوع زیستی و در نتیجه کاهش دما و افزایش سرعت باد شده است. مهم تر از آن توسعه حمل و نقل عمومی و اولویت استفاده از آن بر وابستگی خودرو به کاهش آلودگی شهر کمک بسیاری میکند. مدیریت شهری با تصمیم جلوگیری از تردد خودرو ها در مرکز شهر و توسعه خدمات اتوبوس و مترو و سرمایه گذاری روی سیستم های حمل و نقل هوشمند توانست تعداد مسافران را بیشتر کند.
برنامه ریزی همکارانه – در نظر گرفتن جامعه هدف در برنامه ریزی شهر
در یک پارادایم شیفت موثر گروه های مختلفی از مردم به عنوان ذی نفعان در جریان کار قرار میگیرند. اینگونه سهامداران هم بیشتر از جزئیات پروژه مطلع هستن و مشکلات احتمالی نیز سریعتر برطرف میشوند. دولت نیز در اجرا پروژه با ارائه تسهیلات متنوع شرایط خوبی را برای کسبه ایجاد کرد.
حالا پروژه چئونگی چئون به یک عنصر جذاب شهر تبدیل شده که نه تنها فضای مورد علاقه مردم برای تفریح و تعاملات اجتماعی است بلکه گردشگران را هم به خود جذب کرد. همچنین این کمربند سبز باعث ارتباط میان سه بافت تاریخی، شهری و فرهنگی شد که چئونگی چئون را به مکانی با کیفیت بالا تبدیل کرد.
ادغام پایداری در طراحی زیرساخت
رویکرد دولت در این پروژه توجه حداکثری به مباحث محیط زیست بود. در حین تخریب، آنها از ابزارهایی برای کاهش صدا و گرد و غبار استفاده کردند. 872400تن زبانه (بتن و آسفالت) تولید شد که 96درصد آن دوباره مورد استفاده قرار گرفت و تمام ضایعات آهن مجددا استفاده شد. با اتصال “رودخانه هان” آب دائمی رودخانه را تامین کردند و با ساخت خاکریز هایی بدترین نوع سیل ها را نیز کنترل کردند.
یک پروژه در مقیاس بزرگ علاوه بر دانش فنی و تخصصی نیازمند ارادهای سیاسی است. ایده تخریب یک شریان اصلی شهر به نفع پارک هایی وسیع و فضایی برای تعامل مردم با انتقاداتی مواجه میشود که توانایی تمرکز روی هدف و جذب عموم مردم به صبر و همکاری گسترده بین ذینفعان نیازمند ارادهای سیاسی است.
توسعه سیستم های حمل و نقل سازمان یافته
اجرای پروژهای با اهمیت ترافیکی بالا نیازمند ارائه حمل و نقل جایگزین به مردم است. احیای اتوبوسها، خطوط مترو و سیستم کارت هوشمند همراه با ارتقای پیادهروی در امتداد کریدور رودخانه توانست بستر خوبی را برای اقدامات انسان محور شهر ایجاد کند و فرآیند اجرا پروژه را سرعت ببخشد.
یک پاسخ
عالی محمدجان.. همینطور قوی ادامه بده